ఎన్డీఏను పీడీఏ ఓడించగలదు

బీజేపీ నేతృత్వంలోని ఎన్‌డీఏను ఓడించేందుకు దేశంలోని సామాజిక, -రాజకీయ, ప్రజాస్వామ్య శక్తుల నుంచి పెరుగుతున్న డిమాండ్‌ను ఐక్య ప్రతిపక్ష ఏర్పాటు తక్షణ అవసరాన్ని పెంచుతున్నది. బీజేపీ పాలనలో లౌకిక, సోషలిస్టు, ప్రజాస్వామ్య భారతదేశం తీవ్రంగా నష్టపోయింది. పాలనలో రాజ్యాంగబద్ధత దాదాపు దాని ప్రాముఖ్యతను కోల్పోయింది. స్వయంప్రతిపత్తి, స్వతంత్ర పనితీరు కోసం రాజ్యాంగం కింద అనేక సంస్థలు ఉన్నా, దురదృష్టవశాత్తు ఇప్పుడు ప్రతి సంస్థ తన స్వయంప్రతిపత్తిని కోల్పోయి ప్రభుత్వంపై ఆధారపడుతున్నది. నాయకుల ఆదేశాలను బట్టి పనిచేస్తున్నది. న్యాయ వ్యవస్థ కూడా దెబ్బతింటోంది. అప్రజాస్వామిక పాలనపై పోరాడుతున్న ప్రజాస్వామిక శక్తులు మనుగడ సాధించలేని పరిస్థితి దాపురించింది. లౌకికవాదం ఎక్కడా కనిపించడం లేదు. బీజేపీ నాయకత్వంలోని కేంద్రం ప్రభుత్వం సోషలిస్టు విలువలను ఏమాత్రం గుర్తించడం లేదు. అందుకే ప్రతిపక్షాల ఐక్యత కోసం గట్టి డిమాండ్‌ వస్తున్న విషయం ప్రజలు గమనించాలి.

పీడీఏ వ్యూహం

ప్రతిపక్షాల ఐక్యత అంటే రాజకీయ పార్టీలు ఒక్కటవ్వడం కాదు. అది దేశ అభివృద్ధి, ప్రజల భద్రతకు హామీ ఇచ్చే ఎజెండాను కూడా సెట్ చేయాలి. అన్ని వర్గాల ప్రజల ఆకాంక్షలు పాలనలో కేంద్రీకృతమై ఉండాలి. వారి పౌరసత్వానికి సంబంధించి నిరంతర రాజకీయీకరణతో కూడిన స్పృహ కలిగిన సంఘం కూడా కేంద్రీకృతమై ఉండాలి. భారతదేశం కులాలు, వర్గాల దేశం. అయితే వారి రాజ్యాంగ సమానత్వాన్ని తుడిచిపెట్టే ఏ ప్రయత్నమైనా ప్రతిఘటించాల్సిన అవసరం ఉంది. వీటన్నింటిని దృష్టిలో ఉంచుకొనే ఉత్తరప్రదేశ్ మాజీ ముఖ్యమంత్రి, సమాజ్‌వాదీ పార్టీ అధ్యక్షుడు అఖిలేష్ యాదవ్ 2024లో జరగబోయే సార్వత్రిక ఎన్నికల్లో ఎన్డీఏను ఓడించడానికి పీడీఏ అనే వినూత్న ఆలోచన, రాజకీయ వ్యూహంతో ముందుకు వచ్చారు. పిచ్డా(ఓబీసీ), దళిత్, అల్పసంఖ్యాక్(పీడీఏ) జనాభాలో దాదాపు 90 శాతం కంటే ఎక్కువే ఉంటారు. వీళ్ల అందరి ప్రాతినిధ్యాన్ని పరిగణనలోకి తీసుకుంటే అదొక పెద్ద రాజకీయ శక్తిగా అవతరిస్తుంది. సామాజిక అస్తిత్వాల ఏకత్వాన్ని అఖిలేష్ యాదవ్ స్వయంగా నిర్వచించారు.

ఆయన నిర్వచనంలో ప్రాథమికంగా దోపిడీ, వేధింపులు, వివక్షకు గురవుతున్నవారు పిచ్డా(ఓబీసీలు), దళితులు, అల్పసంఖ్యాకులు(మైనారిటీలు/ముస్లింలు). దీనికి వ్యతిరేకంగా పెరుగుతున్న అవగాహన లేదా అన్ని తరగతుల ప్రజల సమానత్వం కోసం ఆకాంక్ష నుంచి పుట్టుకొచ్చిన ఐక్యతే పీడీఏ. వీరు అన్యాయానికి వ్యతిరేకంగా మానవత్వం ఆధారంగా కలిసిపోతారు. ఈ పీడీఏ భావన సామాజికంగా, రాజకీయంగా చాలా లోతైనది. ఇది స్వాతంత్ర్యానికి పూర్వం నుంచి భారతదేశంలో సోషలిస్ట్ ఉద్యమం నుంచి ఉద్భవించింది. స్వాతంత్య్రానంతర భారతదేశంలో ఈ సంఘాలు ఆధునీకరణ నుంచి మినహాయించబడిన విధానాన్ని బీజేపీ పాలనలో చారిత్రాత్మకంగా కూడా చదవడం అవసరం. అహింద (అల్పసంఖ్యాక్, వెనుకబడిన తరగతులు, దళితులు) ఉద్యమం నుంచి ఒక సమాంతరంగా తీసుకోవచ్చు. ఇది పైతరగతులకు ఆమోదయోగ్యమైన సోషలిస్ట్ నాయకుడిగా ఎదగడంలో కర్నాటక ముఖ్యమంత్రి సిద్ధరామయ్యకు విశ్వసనీయతను ఇచ్చింది.

రాజకీయాలను పునర్వ్యవస్థీకరించాలి.

భారతదేశం ‘విశ్వగురు’, ‘ప్రపంచ శక్తి’ , ‘ఆత్మనిర్భర్ భారత్’ మొదలైన నినాదాలతో కేంద్ర ప్రభుత్వం రాజకీయ వాక్చాతుర్యాన్ని ప్రదర్శిస్తున్నది. వాటిని మీడియా కూడా చాలా సమర్థవంతంగా ముందుకు తీసుకువెళుతున్నది. సాంఘిక, ఆర్థిక, రాజకీయ న్యాయం.. దాని విలువల సోషలిజం, లౌకికవాదం గురించి మాట్లాడేవారే లేరు. అగ్రవర్ణాలు- తరగతుల ప్రయోజనాలను దృష్టిలో ఉంచుకుని పెంపొందించుకుంటున్న కొన్ని చోట్ల లక్షణాలు కనిపించవచ్చు. మానవ, రాజ్యాంగ, ప్రజాస్వామ్య హక్కుల గురించి మాట్లాడే ఏ చర్య అయినా కొందరు ముప్పుగా పరిగణిస్తున్నారు. దాన్ని చట్టవిరుద్ధమైనదిగా, దేశ వ్యతిరేకమైనదిగా చూస్తున్నారు. అందుకే ప్రజా వ్యతిరేక రాజ్య విధానాలను ఎదుర్కోవడంలో మనల్ని మనం పునర్నిర్మించుకోవాలి.

బహుశా ఆ ఎజెండా ఆధారిత పీడీఏని సెట్ చేయడం ద్వారా అది సాధ్యపడవచ్చు. భారతదేశంలో బీజేపీ రాజకీయాలను, ఉత్తరప్రదేశ్ రాష్ట్ర సందర్భంలో చూసినప్పుడు ‘పెట్టుబడిదారీ విధానాల నేరాలకు’ సంబంధించి డేవిడ్ హార్వే వాదన ఒకటి ఇక్కడ గుర్తుకు వస్తున్నది. ప్రతి చిన్న ప్రతిఘటనను ప్రభుత్వం నేరంగా మారుస్తున్నందున ప్రత్యామ్నాయ రాజకీయాల గమనాన్ని మార్చాల్సిన అవసరం ఉందని ఆయన బలంగా వాదించారు. ఈరోజు దేశంలో బీజేపీ నేతృత్వంలోని ప్రభుత్వ విధానాల తీరు మారాలంటే ప్రత్యామ్నాయ రాజకీయాలు అవసరం. ప్రతి ప్రజాస్వామిక ప్రయత్నాన్ని వక్రీకరించడం, దాన్ని నేరం చేయడంలో కాషాయ పార్టీ మునిగిపోతున్నందున డేవిడ్ హార్వే విశ్లేషణ ఇక్కడ సముచితమైనదిగా చూడాలి. రాజకీయ పార్టీలు లేదా ప్రజా సంఘాల చొరవ ఏదైనా కావచ్చు, అది దేశ వ్యతిరేకమైనదిగా చిత్రీకరించబడుతున్నది. ఈ ప్రభుత్వాన్ని ఎదుర్కొనే పాత రూపాల ప్రదర్శనలు, పోటీలను తొలగిస్తూ, రాజ్యాంగానికి అనుగుణంగా అహింసాత్మక శాంతియుత విధానాలతో మన రాజకీయాలను పునర్వ్యవస్థీకరించాలి.

రాజ్యాంగ విలువలు ఏవి?

2014లో బీజేపీ కేంద్రంలో అధికారంలోకి వచ్చేనాటికి, వచ్చిన తర్వాత భిన్న పోకడలు కనిపిస్తాయి. మొదట్లో వారు అధికారంలోకి రావడానికి అభివృద్ధి అనే వాక్చాతుర్య నినాదాన్ని ఉపయోగించారు. కానీ ఆర్ఎస్ఎస్, ఇతర అనుబంధ సంస్థల ద్వారా ‘సబ్ కా సాథ్ సబ్ కా వికాస్’ అనే దాని స్వంత వాగ్దానాన్ని తిరస్కరిస్తూ మతపరమైన చర్చను ఆశ్రయించారు. ఆ తర్వాత పార్టీయే ముస్లింలకు వ్యతిరేకంగా ద్వేషపూరిత ప్రచారానికి పూనుకుంది. మెజారిటీ అని పిలవబడే వారిని వర్గీకరించడానికి వారు ప్రతి అవకాశాన్ని ఉపయోగించుకున్నారు. నిజానికి భిన్నమైన మెజారిటీ రాజ్యాంగపరంగానే ఉనికిలో ఉన్నది. న్యాయం, స్వేచ్ఛ, సమానత్వం, సౌభ్రాతృత్వం అన్ని వర్గాలకు సంబంధించిన భావనలు. కొన్ని సామాజిక వర్గాలు దోపిడీకి గురవుతూ.. రాజకీయంగా, ఆర్థికంగా బహిష్కరించబడుతున్నాయి. ఉపాధి పరంగా వివక్షకు గురవుతున్నాయి.

ఆధునీకరణ నుంచి చాలా కులాలు, వర్గాలు దూరంగా ఉంటున్నాయి. ద్వేషపూరిత ప్రచారం ద్వారా ముస్లింలపై వేధింపులు బయటపడ్డాయి. వెనుకబడిన వర్గాలకు, దళితులకు ఉపాధి కల్పించేందుకు, వ్యవస్థాపకత కల్పించేందుకు ప్రభుత్వం ముందుకురాకపోవడంతో వారు ఇంకా నిర్లక్ష్యానికి గురవుతూనే ఉన్నారు. పీఎస్యూలను విక్రయించే ప్రతికూల విధానాలు రిజర్వేషన్ల ద్వారా ఉపాధిని దెబ్బతీశాయి. ప్రైవేటీకరణ, కార్పొరేటీకరణలో సమానత్వం, ప్రాతినిధ్యం, రాజ్యాంగ విలువలు లేకుండా పోయాయి.